Bazen hayata sıkı sıkıya sarılsan da
Hayatı iliklerine kadar hissetsen de
Hayatı yaşarken kendi lehine çevirsen de
Bir şeyler zamanla değişir


Hayatta güvendiğin dağlara kar yağar
Dayandığın ağaç kurur
Sana kol kanat geren insan ölür
Hayatın ipi çürür her an kopabilir



Ne yaparsan yap ne kadar çabalarsan çabala
Yalvarırsan yalvar kaderdir bunun adı
Hayattan kopacaktır yaşamın ipi
Ne kadar üzülsen de ahlar vahlar çeksen de


Ona verdiğin değeri kıymeti unutmasa da
Gözlerinin önünden film şeridi gibi geçer
Beraber yaşadığın anılar
Kaderin ipini sıkı sıkıya tutarken


Harcadığın gücü harcadığın emeği düşünürsün
Bir anda pişmanlıkların sana acı üzüntü verir
Hayata daha iyimser bakarken
Ağaca dayanma çürür insana güvenme ölür


Hayatın ipine sıkı sıkıya sarılsan da
Ecel vakti ölüm vakti gelince insana
Hayatın ipinin çürük olması senin elinde değildir artık
Takdir yüce mevlanın dır