Bıraktığın anılarla savaşırken,
Hayaline söver oldum...
Yokluğunda sorduğum hesaplara da,
Bu halimle güler oldum...
..........
Doğan güneşe darılır mı insan,
Günün aydınlığına küser mi...
Söyle O’na doğmasın,
Aydınlığını vurmasın yüzüme...
Alıştırmasın,
Yokluğunda sarıldığım gecelere...
............
O duvarlar gelmesin üzerime,
Sormasın seni...
Ya yollarını beklerken,araladığım perde...
Yarım kalmasın,
Uzandığın koltuğa dalıp gitmeyeyim,
Saatini bıraktığın sehbayı seyretmeyeyim....
Kahve içtiğin bardaktan vazgeçeyim,
Boşalttıgın kül tabağını doldurmayayım...
..............
Kurtar beni,bu cansız eşyalarla konuşmaktan...
Bu canı ,canansız bırakmaktan...
Seyredemiyorum artık,
Balkonda ki çınar ağacının,
Rüzgarla savaşını...
Oturamıyorum da zaten...
...............
Yine gelsen,
Heyecandan dolanan,elim ayağımı görsen....
Yine gül sen,
Özlediğim sesinle,kahkahalar atsan...
Sen ;’ sevdammm’ desen,
Ben; ’yürek sızım ’ desem...
Olmaz mı...