Davut yıldızımdın, korumadın beni,
Kendi ışığında kavrulasın hezar.
Tarumar ettin dalımı, soldurdun teni,
Gülsüz bahçelerde kalıp, yanasın hezar.

Bağlarım evindi, tapusu senin.
Yuva sanıp da konmadın, ne yamansın hezar.
Güller açamadan uyuyup kalasın, duamdır benim.
Muhabbetsiz dil ile şakıyasın hezar.

Gülümü kokluyor bağban, rızasız,
Dem sürer, sahibimmiş gibi hezar.
Deli mi, divane mi, bilmem ki çırasız,
Hoyratla, dalımı kırıyor hezar.

Sevda bahçelerinde aranan güldüm,
Hakiki aşkların vuslatıydım, hezar.
Soldum, toprağa düşerken bölündüm.
Kanatsız kalıp da uçamayasın, hezar.

Leyla’yım, figandayım, gül hareledi.
Şol felek ile tülüm aralandı, hezar.
Dört kapım şimdi karelendi.
Istesen de açamazsın, mühürledi hezar.

Leyla Koçak Oruç
18.6. 2019