✓ VURDULAR BENİ ✓


(Her yarın bir düne borçla doğuyor.!)



Ben böyle değildim seneler önce,
Emek pazarında, bir terim vardı.
Nasihat olurdu ben söyleyince,
Eş dost nazarında, bir yerim vardı.
- Yalanla riyâyla kardılar beni,
- Hunharca sırtımdan vurdular beni.!


Lokmamı bölerken eşit paylara,
Örnektim ihmâlkâr reşit baylara
Daha dün emsâlken hırçın taylara
Bastığım her yerde, bir izim vardı.
- Sinsi tuzaklarla yordular beni,
- Hunharca sırtımdan vurdular beni.!


Sözüm tok, başım dik, bir dağ gibiydim,
Yıldızım diyene "hilâl" gibiydim,
Pürneşe kurulan otağ gibiydim,
Her müşkül durumda, bir tezim vardı.
- Mesnetsiz sözlerle kırdılar beni,
- Hunharca sırtımdan vurdular beni.!


Dört mevsim oniki ayda ben varken,
Dumansız yanan her közde ben varken,
Bilmeyen bilene ismim sorarken,
Ettiğim her sözde bir gizim vardı.
- Simsiyah renklerle sardılar beni,
- Hunharca sırtımdan vurdular beni.!




Ramak Kaldı / (Samim İĞDE)