Firkete gibi aşklar azıcık kalbe tutunur
Mıh gibi ayrılık düşer sonra aşkın mizahına
Hesaba katılmayan bir acının kör karanlık heyelanında
Zıpkınla vurulmuş gibi kalp yara bere içinde
Tenimde soğumuş ellerinin ölümü
Kendi avuç içlerimde gördüm bu kördüğümü
Adına aşk dediğin lakaytlığın daniskasını
İdam mahkumu gibiyim adın boğazımda düğüm
Sen dedikçe aşk celladım olup kesiyor soluğumu
Anılara titrek tutunuşum bozuk bir süt gibi
Kokuşmuş bir tat bırakıyor senden kalan tortular
Şöyle tutup tozunu alıyorum kir tutmuş hatıranın
Gölgesi savruluyor çöplüğe firkete aşkının
Mızrabına tutunduğum dikiş tutmayan bensizliğimin
Yeniden doğuşu oluyor asık suratlı kahkahalarım
Dilimin arasında sıkışıyor yalancılığın
Ve sen bir fısıltı olup kayboluyorsun
Hayat musikimin son faslının dramasında
.:｡✿*ﾟ’ﾟ･✿.｡.:
14.03.2016