Kimsesiz sokaklarda avare yürümekteyim
Yürürken de sadece ama sadece seni düşünmekteyim
Tam bir arbaya çarpacağım anda
Sanki senin beni çağıran hayini görüyorum
Yaz yağmuru yağmış,etrafta bir toprak kokusu
Sanki burnuma cennet kokuları yayıyorlar
Tüm insanlar uykuda, sadece bir ben
Bir de seni seven,acını duyan kalbim ayakta
Birikmekte aşkın an be an içimde
Korkuyorum ,yıkacak beni de bu asi şehride
Tüm hücrelerim kskatı kesiliyor ve can çekişiyor
Sanki bedenim bir aslan tarafından parçalanıyor
Sevgin ki, dertlerimin tek sebebi;
Ölümün ki acılarımın en acısı
Sen gidince kesilir bu dünyanın sesi
Aşkın sanki geleceğimin müjdesi,ahiretin bir sesi
Bana yetmez uğrunda canımı vermek
İsterim ki kalayım seninle bir ömür o yumuşak bir kucağında
Ben aşkının zehriyle emzirdiği çocuğunum
İsterim sensiz gün doğmasın, bu karanlık dünyada
Seninle olan birlikteliğim hiç bitmesin
Ben seveyim seni sen de sev ölümüne
Biz gidelim beraber martılar da gitsin bizimle
İki tarafımızdan aksın, bir sel gibi şehir ve insanlar
Sevgimizi kurt,böcek,herkes bütün dünya işitsin
Aşkımızla yükselsin Rumeli hisarının burçları
Ne sensiz bir gün göreyim, ne de bir hayat süreyim
Dünya zalimlere kalsın yeter ki geri verin bana sevdiğimi
Yumuşak ve sıcak bir yorgan misali sana bürüneyim
Kapat beni üstüne,üşümen son bulsun sevdiğim
Uzanıverse bedenim, toprağa sere serpe
Alsa kalbimden kabir toprağım bu yanan ateşi
Sevdan ile dalıp o dipsiz mezar kuyusna
Ölsem diyorum , hayatın acı çeken kara sevdalısı diye
SAYGILARIMLA
M.ZAHİD AY(18.6.2008)