Bugün çilenin kabul günü
Atölyesinde işlensin diye elemlerimi topluyorum
Serildikçe tezgaha
Bu şehri kendime boyayacak kadar renk salıyorum
Gözlerim firari bakışlarından
Şirk koşuyor sıfatlarım
Günaha batırmadan harfleri
İçine kaçmış içimden
Bembeyaz bir urba giyindim
Her mısra açtıkça gizini üzerime
Geçinemeyecek artık hiçbir şiir
Yokluğunda benimle

Bir koltukta
Yığınla düşler kurup vuslata dair
Kays’ın nefesinden solumayı bekliyorum
Aşkın havarilerini dört yanıma
Kınında küflenmeden
Çürütmeden sevdayı köklerinden
Kalbimi özgür bırakacak dilim
Özet geçmeden

Bir ihtiyar gibi karşılıyorum geceyi
Yaşlanmış alışkanlıklarım mıh gibi
Ablukasını kırıp mavinin
Eğirmeye çalışıyorum
Upuzun anılar dokumak için ikimizden
Ortaya çıkan her motif vedamız aslında

Geceyi kanattıkça
Boyası çıkıyor kara kara düşüncelerin aklıma
Aydınlık ebleh bir örtü gibi görünüyor
Vakti kaçıyor kahkahayla gülmelerin
Ya da kovuyorum gücenmiş gibi
Gel de yıldızları muştula sevgilim
İçimde boş bekleyen mumluklara

Uzun bir resitalin notalarından dökülüyor
Hüznün kızıllığıyla nikahlanan Dicle’ye hikayemiz
Gerçeğe konuk olamıyoruz
Bedensiziz sevgilim
Ağzımızla çizdiğimiz resmin karelerinde
Giyinip soyunuyoruz hayallerimizi
Kirpiğe sürülen rimel gibiyiz
Hayyam’ın rubailerinde bir rumuz

Nasıl müebbet bir anlaşma yaptın ayrılıkla
Ağır bir ünlemle sürgün ettin
Alaşağı edilişimi izledim bir falcıda
Aynamdaki perde arkası cennetinden
Bakma bana bir şizofren gibi
Hayalin nöbetini tutmak istemiyorum
Var edemiyorsan varlığımızı
Varlığımızı diyorum

Affet sevgilim
Bir korkağın prematüre doğurduğu
piç cesaretlere kundaklayıp nüshanı
Bir münafık gibi yaşamaya koyuluyorum
Gecede kalan harfleri topluyorum gün ışığında
Biraz rutubetli gözlerim
Biraz rugan düşlerim
Çokça
Secdede gözü açılan yanılgılarım
nüfuz etmiş içine
Dallarım kelimeye durdu artık
Dillenmeyi bekliyor yeten cümleler
Yüreğini aç sevgilim
Silkeleyecek kendini
Uzayan paragrafları sessiz okumaya mahkum
Sessizliğimi topla

...