unutmadım
diyeceğim..
çok zaman sonra


geleceğin günü iple çekmiştim
hatırla..


hayatın beklemeye aldığı umut durağında dikilirken ayak üstü
gözlerimin peronuna yaklaşan ilk otobüsün camını yokladı
aşklanan bakışlarım


başka bir şehrin yolcularıydı inenler
ve ben inenler arasında
kız kulesini aradım


ama yoktun
diyeceğim..


belki şehrin sığmamıştır otobüse
belki şehrime kestiğin bilet
yanmıştır ellerinde
belki sığınmacı yazdığı için alnında
dur çekilmiştir kim bilir
yolunun yolumla
kesiştiği yerde


diye diye
bekledim..
diyeceğim
2019 yazan
bi bankın üstünde


zaman sonra gelen ikinci otobüsü ayakta ağırlayan heyecanım
yoklamasını çektiğim camda solarken
volta atacak
son bir umudu döşediğim kaldırıma
mühendis ayaklarım


tahmin edeceğin gibi üçüncü otobüs yanaşacak
ışık sönen perona
ama olmayacaksın
in’enler arasında


nihayetinde paketimde kalan son sigarayı gözlerinle yakıp
yokluğuna üflerken dumanı
kendime kestiğim biletin
koltuğuna tüneyeceğim


derken perondan çıkarken
otobüsün yanaşacak
bakışlarımız teğet
şansım,
dalgasını geçerken bir yandan

muavin gelecek..

nerede ineceksiniz ?!

o an gıyabında bütün iyi dileklerimi sıralarken içimden

kendime yakın bir yerde-diyeceğim-
o yer ,
her neresiyse..

..

çok zaman sonra böyle bir anıyı anmaktansa seninle
geleceğin günü
sakın iple çektirme..