Biz dört kişiydik ,sayımız bir eksildi.
Şimdi bir tarafımız yok; hayallermiz yarım kaldı.
Hiç beklemezdik, sanki akşamdan sabaha bir deprem oldu.
Canımızdan can gitti ve Dünyamız zindan oldu.

Güneş eskisi gibi doğmuyor artık ,ay ise bulutlara saklanmış.
Hayat ve yaşam ,tarımağar olmuş.
Ondan öncesi varmış,sonrası kalmamış.
Ağla ,yan tüt isyan et,hiç faydası yokmuş.

Hiç bir şey teseli etmez ve yerini kimse tutamaz.
Yalandan ağlayıp ,sonra gülenler,bu ateş nasıl yakar anlamaz.
En çokta ,akraba ve yakın bildiklerimiz.
Çok şeyler gördük ama ; var daha bir çok söyleyemediklerimiz

Dua sabır hepsini yapıyoruz,fakat aniden patlayıverir yüreğimiz.
Durduramayız,çok kuvvetli fırtına ve seller gibi,
Çaresiz kalır teslim oluruz kaderimize,
Bekleriz tabiat sakinleşek ve yeniden ,bir gün başlayacak diye.

16 Haziran 2019 ANKARA
Hüseyin YAVUZKAN