Seni ve aşkımı kalbime gömmeliyim
Bağrıma taş basıp buralardan gitmeliyim
Ne pahasına olursa olsun seni unutmalıyım
Demek de artık çözüm değil
Sonunda bende anladım
Herşeyin çözümünün olmadığını
Unutmak bir yana;
En büyük dert kırık bir kalpmiş
Meğerse ben sadece sevmemişim
Benliğimi de kaybetmişim, kırık bir kalple
Herşeyi tek taraflı yaşamışım
Maalesef bunu çok geç anladım
Şimdi ise önüne geçemiyorum
Yüreğimde alev alev yanan ateşin
Bu yangın yerinde benliğimi değil
Kendimi de birlikte kül etmişim
Sonra da yeniden külümden doğmuşum
Tıpkı küllenmiş aşkların yeniden alevlenmesi gibi
Fakat öyle değil herşey farklı, görüldüğü gibi değil
Kabul ediyorum külümden doğdum ama;
Seven bir kalbim, yeniden yeşeren duygularım
Onlar yok, yok artık ebediyen olmayacak
Çünkü onlar kül olup rüzgarla uçup gitti
Kalansa duygusuz bedenim ve taş kalbim
Hayatta yaşayacağım ama, bir hiç olarak.

2003