Adını bilmediğim bir yerdeyim
Tanımadığım, tuhaf bir yerde
Aslında kalabalık bir şehir ama;
Nedense bana ıssız geliyor
Kimse yokmuş gibi
Dört tarafı da denizlerle çevrilmiş
Bir adadayım sanki
Belki de bana öyle geliyor
Kimbilir belki de;
İçimdeki boşluğu dolduramıyorum
Bu öyle bir boşluk ki;
Dünyalar benim olsa dolduramam
Bu öyle bir dert ki;
Dünyayı dolaşsam çare bulamam
Bazen düşünüyorum da
İçimdeki boşluğua sarılıp yaşamak mı?
Yoksa içimdeki boşlukla birlikte yok olmak mı?
Daha kolay
İkisi de anlamsız geliyor
Birisi yenilmek, diğeri ise kabullenmek gibi
Herşeye rağmen direnmek
İçimdeki boşluğu yenmek zorundayım
Bazen de içimdeki boşluğun,
Anlamsız saçma olduğunu düşünüyorum
Düşünmekle geçip gidiyor günlerim
Bir sonuç, bir çare bulamıyorum
Beni böyle çaresizlikler bitiriyor, yok ediyor aslında
Birşeyler yapmalıyım diyorum, kimi zaman
Düşünüyor düşünüyor bulamıyorum çaresini
Düşündüklerimi gerçekleştirmek belki kolay
Bunu biliyorum ama; yapmaya gücüm yetmiyor
Artık anladım ki tek sorunum güçsüzlük
Önce güçsüzlüğümü, sonra da;
İçimdeki boşluğu yenmeliyim
Kendi kendime diyorum da;
Derdim bir iken iki oldu
Şimdi çık çıkabilirsen işin içinden
En iyisi herşeye boş verip
Kendime yeni bir hayat kurmalıyım
Çünkü dertlerle boğulup gitmek istemiyorum
Bende yaşamak, yaşamak istiyorum
Tıpkı içimdeki boşluğu yaratan gibi.

2003