İstanbula Kar Düşüyor
İstanbul’a kar düşüyor
İçime sen düşüyorsun İçim üşüyor Unkapanından bir insan seli akıyor Zaman bile büzülmüş soğuktan Bu ayaz nereden esiyor? Yüreğim buz kesiyor Kirpiklerin neşter olup Zihnimi deşiyor İstanbula kar düşüyor Çantalar insanları taşıyor Kaldırımlar bile buna alışıyor Ödül ölümse Herkes neden hevesle yarışıyor? Aşk mı hala sana hissettiğim Yaralarımın sızısı mı? Bak yine her şey karışıyor İstanbul’a kar düşüyor Eriyen kardan adamlar yapılıyor Erimeyenler azmış gibi Bazı çocuklar kara Ölüm bazı çocuklara Beyaz gülümsüyor Herkes bunu benimsiyor Söylesene bir yürek Hak etmeyeni neden önemsiyor? İstanbula kar düşüyor İçime sen düşüyorsun İçim üşüyor |