​SANA GÜLE GÜLE DİYORUM GÜLÜM

Senin dolaştığın yollardayım
Sen olmak sararken adımlarım
Bir beyaz kelebek saçlarıma kondu
Zaman hazirandı
Dilsiz bir kuştum bir kale kemerinde.

Aşk dediğin dokunaklı olmalı loş odalarda
Ne büyük yara, kaybettiğin birini aramak
Sen gelincik çiçeği
Mademki beni bırakıp gidecektin
Neden mola verdiğimiz o çoban çeşmesinde,
Son sözünü söylemedin sen, kervan sarayım?

Besbelli içimde ektiğin tohumlar üşüyor
Ben ne Nazım’ım nede Yahya Kemal
Kalem tutmanın şehveti kalmadı avuçlarımda
Eksikliğime kattığınız dünya
Üsküdar vapurunun köpüklerine karıştı
Bundan böyle kapını çalacağımı sanma
Korkmuyorum artık yalnız yaşamaktan
Ve sana güle güle diyorum gülüm
Sen anılardan anılara dalgalanan deniz
Hangi gülü koklasam son anın avucumda kalıyor

Nuri Dağdelen
Haziran 2019/ İzmir