Ruhumdaki güneş, buluta baktı
Şimşekle öpüşüp, yağsın diyordu
Durur mu yıldırım, aniden çaktı
O da sanki güneş doğsun diyordu.

Çözülsün istikbal, bütün sorunlar
Bu güne isyanda, bütün yarınlar
Bilcümle analar bütün torunlar
Zulmet karanlığı boğsun diyordu.

Basın basıyordu; kırın kafesi
Adalete harca, en son nefesi
Çocuklar ayakta, ayyukta sesi
Eli asumana, değsin diyordu.

Hiç kimse olmasın yüzü tasalı
Özgürlük heykeli kadın timsali
Yeni doğan bebek, melek misali
Nur gibi göklere ağsın diyordu.

Kim neyi üretti pazarda sersin
Kim neyi dilerse, ona da ersin
Hakkı olanlara hakkını versin
Hak ettiği sütü, sağsın diyordu.

Elbet biz de kuluz, insanız özde
Söz gümüşse sükût altındır bizde
Tezek atsan tutmaz, utanmaz yüzde
Utanmaz başını eğsin diyordu.

Şahlandı Necati, Bolu beyine
Diyemem kendime, senin neyine?
İşine gelmeyen, dönsün köyüne(!)
İnsanlar insanı sevsin diyordu.

Necati OCAKCI
28.05.2019
ANTALYA