1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1151
Okunma
Seninle çıkmaz bir sokakta durmuş gibiyiz
Sanki sokak ikimizin içinden geçip
Koyu bir karanlığa ulaşıyor
İncitilmiş sözler bizi ayakta tutuyor
Yokluğun, kötülüğün başkenti
Ardımızda kalan tek şey
Devrik bir aşkın işe yaramaz hikayesi
Gülüşün, sekiz büyüklüğünde bir deprem
Ben, o gülüşün ardında bakıp kalan
Darmadağınık, yıkık dökük bir bina
Yerlebir olmuş bir kara parçası
Suyu geri gelmeyecek gibi çekilmiş ıssız bir ada
Plastik çöplerden dibi görünmeyen okyanus
Patlamaya hazır nükleer bir reaktör
Gelişmekte olan üçüncü dünya ülkesi
Soykırıma uğramış, sahipsiz bir millet
İç savaş sonucu yağmalanmış bir Ortadoğu kenti
Everest’ten düşüp kaybolan bir İskandinav
Güzel gözlerine şiir yazıyorum
Okumuyorsun
Bu depremin şiddetini ölçemedim
Özür dilerim
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz