Sorma dostum!
Benim Derdim Başka.
Sen bunu anlayamazsın.

Ben ki bunca yıl yığmışım
Onca derdi üst üste özenle.
Basmışım bağrıma ‘iyi ki varsınız’ diye.
Avuç açmışım her gördüğüme;
’Ne olur derdinizi bana satın’ açgözlülüğü ile.

Ne omuzlarımda ağır bir yük
Ne kaderimin söz geçiremediğim yazgısı
Saymışım onları ben…

Ah dostum ah…!
Sama ki derdim çiçeklerin yalancı bahara kanıp
Vakitsiz açmalarından.
Turnaların beklenmedik erken göçlerinden.
Ya da bir daha aşık olamamaktan ötürü...

Dünya zevklerine dalıp
Unutmak değil kendimi.
Başımdaki uğultuların
Ruhumdaki acıların
Yabancısı olmak isteği de…

Onursuzca yaşayıp
Bir korkak gibi ölmek kaygısı da
Değil benim derdim…

Yok dostum yok!
Benim asıl derdim çok başka.
Sen bunu anlayamazsın…

“Çınarlı, kubbeli, mavi bir liman.
Sen beni o limana çıkaramazsın"

( 3 Haziran 1963 yılında Aşık olduğu memleketine
Hasret giden Dünya Şairi Nazım Hikmet RAN’ a
Saygı Özlem Minnet ve Devrimci Selamıyla.)