içimdeki çocuk, ellerimden çekiştirip lunaparka götürüyor
önce yaşıtını arıyor gözlerde
çünkü bakışlar pencere
renkler top havuzu


uzaktan kumanda edeceğim birini arıyorum
bulsam pil takacağım ellerine


bu arada giderek hızlanıyor gondol
kızların saçlarıyla çığlıkları karışırken
sen geliyorsun aklıma


bildin evet
kamikaze


sana cesaret vereyim derken nasıl da saklıyordum korkuyu
buz gibi yapıştığım güvenlik demirine


yoo sorun değil’ demiştim
elini tutabilir miyim" dediğinde


gondol yavaşlayıp
ipini koparan çığlıklar boğaza düğüm atarken
bir jetonum daha yeniyordu
çocuk avutan eğlencede


saflığım geliyor yine aklıma
cinliğin karşısında


heyecanın fırsata dönüşüp
payını isterken istifade
ne çekildiyse artık o ara
körelen gözlere


başına ağrılar girmişti , hatırla
şeytan icadından indiğimiz anda


borçluyum evet
içimdeki çocuğa


o yüzden metalik bir sesi kazımak istiyorum telinden
renkler arasında yumuşak geçişlerin fırçası olmak
ya da hemşire olmadan önce sen, staj yapmak doktorluğa
hani bozguna uğradığımız o hazin
evcilik oyunu var ya

anlasana..

herkes perde diye çekmişken kirpikleri
ve lens takılmışken
gündelikçi renklere

düşün ,

zaman içinde yolculuk mümkün değilken henüz
saçların yer çekimine direnip
ve heyecanı korku yerine
ellerimle bastırma düşünden düşmemişken arzu


bir jeton daha alsam diyorum
evcilik oyununa


pil takar mı ellerin
açık uçlu yuvaya


bilmiyorum,
belki çoktan soldu güllerin
Yasemin,
bir çiçek adıdır artık, senin için


ya da gün gelir bir parkın aynı bankında geliriz yan yana
rengini senden çalmış gözleriyle koşar Yasemin


olur mu olur hani
ne dersin..