Yaşam bu, kolay değil,
Zorluk dolu her adım,
Buna değil feryadım.
Cam kırıklı yollarda,
Baş açık, yalın ayak,
Yaşanılır, hayallere sığınılarak.
Yağmur, tarlasına yağmadı çat, pat,
Yerini de o değiştirmedi, hayata inat.
Yarı üryan, sırtında çuvalla,
İçi cam kırıkları dolu,
Koca adam, çuvalladı valla.
Düzeltmeye çalıştıkça sağlı, sollu,
Tene battı, cana battı,
Acılara acı kattı.
Cam kırıkları bu, süpürünce gider,
Ya can kırıkları olanlar nider?
Can kırıkları bu, süpürmekle de gitmez,
İçinde durur, acısı bitmez
Dindirrmeye gücün yetmez.
Hayat vurur, der ağlama gerisi var,
Yol yokuş, yol dar, genişi de var.
Yaşam yolunda, az ileri, az geri,
Her şeyi düzenliyor birileri.
Akıllılar birbirini sevmiyor,
Yönü ayrılar da...
Herkes kendini sanıyor kutlu,
Çocuklar, deliler, arsızlar var da,
Allah’tan onlar mutlu,
Akıllılar umutlu.
Düzen bozuk meğerse
Taş çömleğe değse,
Çömlek taşa değse,
Her neyse,
Hep çömlek suçlu,
Çömlek zayıf, güçsüz ve kem,
Değirmenci hakem,
Hiç çömleğe hak verir mi?
Güçlüye haksız denir mi?
Sistem böyle, bahane,
Bu aldatmaca da ne?
Gücü yeten yetene,
Umursamayan pek çok,
Biriktirmekten de,
Camilerden de vakit yok.
Her dudakta aynı teraneler,
Ama onlar şahaneler.
Vicdanı, beyni iğdişliler,
Kendileri iğdiş edilesiceler.
Siz aldırmasanız da bu haklar,
Bir gün yüzünüzde şaklar.
Abdullah HAKTANKAÇMAZ
(VAVEYLA adlı Şiir kitabımdan)
[email protected]

Çömlek : Topraktan yapılan ve pişirilip ateşe
dayanıklı duruma getirilmiş olan tencere.
İğdiş : Erkekliği giderilmiş, erkeklik işlevini yerine
getiremeyecek duruma getirilmiş.
Kem : kötü, fena.
Terane : Ezgi, çok tekrarlanan.
*Üryan : Çıplak.