..



epriyen dimağın meczubiyeti
viraneliğimin son fırça darbelerine renk veriyor
darağacıma tutunuyor metaforlar
kırk ikindinin birinde düşmeden duruyor özlem telaşı
bedelsiz seyirciyle bitmiyor imge savaşı gösterisi
tüm düş-ünüm efsane adına dönüyor arzın endamında
en masum sivilceleri p/atlatıyor erkenci sevdalar yarasına

ihtimâl ki
hasretin zirvesine çıkacak şair paltosu ağırlığıyla
ay gecesi dolundu üç kuru somunla özüm y/ânın başında
söz geçerse feleğe
düğümlü çıkın bağı içine bir kaç kelâm artığı mersiye

ferhat’a cesur/caydı özenim
itikat sızıntılı intihal şifresini buluverdi bir elim
doğu’mdan dağlar devşirip önünde eğildim hatrına özlemin
mesafe-i kadimin
tahayyülsüz derinliğinde cazibeli perdahı vardı nihayetini bildiğim
düşlerin imkânsızı
esbab-ı mucizeyi yaratan
sevdanın delice çabası bil/hâkkın başarısı


bir tarafta şirin/senim ;
çaresizliğe umudu kandil yapan gözleri son ferinde
vuslata sessiz yollar peydahı dumanları vurur kayaların gediğine

görüyordum O’nu // nerdeyse yanıp-tutuşuşacaktı ellerimiz
Şirin ise
varlığımdan habersiz...





..