merhaba gözleri edalım
seninle merhaba yeniden aşka
gözlerinin kahvesine selamım
teninin çimen kokusuna
ellerinin tutuşuna
izin ver kendimi tanıtayım

ben her şeyi yüzüne gözüne bulaştıran garip bir adamım
hem huysuzum da belki biraz da çekilmezim evet
hiç biiir fikrim yok bana nasıl katlanacaksın
yine de bir kuru sevgim var tek varlığım

ben seninle yıktım kalbimin duvarlarını
seninle özgür kaldı içimdeki güvercinler
ben seninle tanıdım gerçek, saf, temiz duyguları
ben seninle varım
sensiz varlığımda bir yokluğumda

ve bugün ellerimin yarasıyla
kalbimin karasıyla yazarken bembeyaz kağıtlara
ve bugün hiç bir şeyim yok senden başka
ne yazacak ne bakacak ne gülecek.
ha yine de belirteyim

olur ya sevmişindir bu huysuz aksi adamı
yok demem yani seninle geçecek hiç biiir seneye
ha derler ya, bir ümittir yaşamak şairin değimiyle
bir ümittir sevmek, bir ümittir düşlemek
ve sen, evet sen, benim son ümidimsin...