Terk Edilmiş Aşklar Durağı




Ayak izlerinde gördüm,
Mutluluğun kırıntılarını.
Bir sevda masalıymış bizim ki.
Biraz daha sabır isteyen.
Kendi sabrının girdabında,
Yok olup giden.

Terk edilmiş aşklar durağıydı.
Bir olduğumuz yer.
Yüzünde ayrılık bulutlarını,
Taşıyan rüzgarların izi vardı.
Anladım ki,
Son defa tutuyordun elimi.
Son defa göz yaşların,
Dudaklarımı ıslattı.
Saçlarını son defa kokladım,
ve kalbin son defa çarpıyordu,
benim için.

Gece yapılan yolculukların,
sabahı olmaz demiştin.
Her tren her istasyonda,
durmaz demiştin.
Aşk içinde yaşayan,
Yaşadığını anlamaz demiştin.
Sevdalar yüreklere hüküm koyunca.

Burası her bitişin,
yeni bir başlangıç olduğu,
terk edilmiş aşklar durağı.
Burası ineceği istasyonu bulamayan,
yolcuların son durağı.
Burası kaybedenlerin durağı.
Burası benim durağım.


Veda’lıma_________

13-08-2005-Cumartesi
Tuğrul Ahmet PEKEL