Acemi usta işi, ya kendi parasıyla pahalıya ya da başkasının parasıyla ucuza öğrenir.

Bu konuda aşağı yukarı hepimizin başından gelip geçmiş iyi yada kötü bir hatırası vardır. Evi olup da hiç bir ustaya ihtiyacı olmadan yaşayan insan yoktur.

Biz evimize çağırdığımız da gelen herkesi usta biliriz. Onun içinde ona güvenir ve her şeyimizi teslim ederiz. Gerisi onun sütüne ve vicdanına kalmıştır.

Şayet bir yerleri kırıp döküp yapıyorsa, iki de bir şeyler isteyip duruyorsa, iki de bir ben dükkâna gidip küçük bir parça alıp geleyim diyorsa, o usta, usta değildir.

Olsa da acemidir. İşi bizim paramızla öğreniyor demektir. Çünkü iyi bir usta hiç bir zaman mazeret bildirip, işi yokuşa sürüp uzatmaz. Gecen gün evime bir servisten usta çağırdım.

Ustanın yaşı usta olmasına müsaitti. Ancak işi yaparken baktım evirip çevirip arızanın yerini tespit etmeye çalışıyor.
Anladım ki adam, pek bir şeyden anlamıyor. Dedim evladım sen kaç yıldır bu işi yapıyorsun. Elin hiç işe yatkın değil, neden geldin dedim. Ustam gönderdi.

Dedi ve makineyi söküp götüreceğim deyince tepem attı. Hadi sen git ustan gelsin dedim ama sonuç değişmedi. Usta geldi o da aynı. Toplumda doğru sözlülük, doğru söyleyip hakkıyla iş yapan insan yok.

11.01.2017
Cahit KARAÇ