Kaybettik!

Ekmeğimizi paylaştığımız,
Birbirimizle kaynaştığımız,
Çiçekli tarlalarda dolaştığımız…
Dost diyarlarımızı kaybettik!

İksirli sularından içtiğimiz,
Dostane köprülerden geçtiğimiz,
Muhabbet pazarını açtığımız…
Gönül dostlarımızı kaybettik!

Birlikte ağlayıp, güldüğümüz,
Külüne bile muhtaç olduğumuz,
Çekinmeden kapısını çaldığımız…
Has komşularımızı kaybettik!

İnsanların sıcak tebessümünü,
İmecelerini, teşebbüsünü,
Dostluk ve yârân olma süsünü…
Tarihe gömdük, kaybettik!

Yalnızlık nedir bilmediğimiz,
“Gurbet” iller tatmadığımız,
Gözyaşlarımızı tutmadığımız…
Sıcak yuvalarımızı kaybettik!

Kalplerimizin sessizliğini,
İnsan olmanın eşsizliğini,
Mutluluğun “en”sizliğini…
Maddeye boğduk ve kaybettik!

Allah’a kul olmanın yâdını,
Sevgili resulünün adını,
Kur’an’ca düşünmenin tadını…
Ne yazık ki kaybettik!

Kazım Öztürk (ÖZTÜRKÇE) 23 Mayıs 2019