Kendimi sana nasıl anlatsam
Sevğinin hangi çeşidini yaşıyorsun
Bunu çözmek atomu parçalmaktan zor

Ne sevmekte vazğeçtin
Ne söylemekten yoruldum be hayat
Beni çok yordun bir de bana gül be

Niye bana hiç bir zaman kolaylık tanımadın
Hayat yordun beni
Dünya karışmış kocaman bir ip yumağı
Bana kalan çöz çöze bilirsen yorma artık

Ne gülün dalında ki yaprak oldum
Ne dikeni
Ne sevğimi anlata bildim ne hisetire
Bildim
Kalbim ne taştan ne demirden nede
Çelikten

Sana ulaşmak çok kolaydır belki
Belkide çok zor sen beni anlamıyorsun
Diyorsunda sen ne yaptın
Beni anla demekten başka

Aslında benim güneş olduğumu biliyorsun
Buz tutmuş geliyorsun
Kalbini ısıtacakğımı biliyorsunda
Bilmezlikten geliyorsun
Sevğimi sana yeleğin düğmeleri gibi bir
Birine ekledim anla diye

Bir anlasan gökyüzündeki yıldızlar
Anlatamıyorumu sana yeryüzündeki
Sokak lambaları anlatamıyorumu

Her şeyden vaz geçtim Kalbimdeki
Işık gözlerden sana akıyor
Onudamı görmüyorsun.

Jale özdemir.