Üç Şair / Üç Şiir / İkinci Gece / İkinci Hikaye

Gençten biriydi ikinci şair.
Ayağa kalkarak yavaşça.
Sandalyesini kenara çekti.
Gözü aynaya takıldı. Daha evvel,
Dikkat etmemişti. Bu ayna bu odaya,
hiç yakışmamış diye düşündü.
Kollarını göğsüne kavuşturarak,
Bu gece ben anlatmak istiyorum dedi:
Genç olduğuma bakmayın,
Çok acılar çektim kısacık ömrümde.
Aramıza giren kat ve makamdı.
Malum hikaye bilirsiniz. Zengin kız,
fakir oğlan. İstedik vermediler.
ZEYNEP kızla ben yıldızlara astık sevdamızı.
Seven yüreklere yol olsun diye.
Ve bir sabah uyanmadığını söylediler.
ZEYNEP kız kara sevda oldu dediler.
Bana sevdalandığını bilemediler.
Bana müsade edin dedi şair.
Daha fazla kalamam. Zeyneb’imi,
yattığı yerde yalnız bırakamam
dedi. Ağır, ağıryerine dönerek,
sandalyesine oturdu.
Belki kendisi buradaydı ama.
Ruhu Zeynep kızla beraber.

(14-03-2006-Salı)
Tuğrul Ahmet Pekel