4
Yorum
10
Beğeni
0,0
Puan
991
Okunma
Kaç mektup yırttım kendimde
Sayfası hicran olan kaç defteri yaktım
Bulutun üstüne oturup saatlerce
Mavi gökyüzünün öğrencisi oldum
Sayılardan başladı kaderimin gözbebekleri
Aktı anılarımdan şiirlerim
Kaç yaşanmamışlık taşıdım böğrümde
Çürümüş hayatımın beyazları masallara dökülen
Binbir türlü şüphesi oldum zamanın
Unuttum kendimi kendimde
Çözemedim, çizemedim, söyleyemedim
Yazdım sadece
Parmaklarım beni kanatıncaya dek
Uçtu bir kuşun kanadında gökyüzü
Onu gri olurum diye kendime sakladım
Mevsimsel etkilerden arınarak söktüm
Karamsar dişlerimin
Çikolata kemiren yalnızlığını...
Dilara AKSOY