T. C.
T.C Tabelası bir indiriliyor,
Bir takılıyor.
Koca şehirde yapılacak iş mi kalmadı?
Tabelayla alıp veremediğin ne?
Düşünüyorum ve anlıyorum;
Birileri Türklüğe düşman olduğu için indirilir.
Yoksa söyle, niçin indirilir?
Başka nasıl izah edilebilir.
Varsa başka sebep söyleyin?
Yunan rahatsız diyelim,
Ermeni, Rum, rahatsız…
Bu toprağın ekmeğini yiyenler niçin rahatsız?
Boşuna mı şehit oldu evlatlarımız!

Memleketin dertleriyle dertlenmiş,
Uğraşmış, uyumamış, çalışmış, didinmiş,
Şehit olmuş.
Ve birileri kaybettiği için nefesini,
Asmış T.C. tabelasını!


Aydınlık yarınlara koşarken vatan çocukları,
Canını dişine takmış, yükselsin, yücelsin diye yarınları.
Birileri de sevinsin diye Türk düşmanları,
İndiriyor T.C. Tabelalarını!

Düşündükçe gözlerim ağlıyor.
İçim acıyor.
Dostların vurdumduymazlığı,
Ciğerime vuruyor.
Bakamıyorum!
Neyleyim ben böyle dostu.
Eskiden böyle değildi,
Birisi yan gözle baksa T. C. ne
Kıyametler kopardı.

Bilmiyorum, yanlış bir adım mı attım cağına,
Bir kıyıdan baktım yıkık T.C tabelalarına,
Başım tüm duygularımla düştü önüme,
Bir şey yapamıyorum diye,
Aklım gücendi bana!

Çocuğuma ne cevap vereceğim?
Bu gözler senin değil miydi ?
Bu sözleri o zaman boşuna mı söyledin baba?
Hadi bekliyorum yeni düşler yeni umutlar gönder bana.


Söz bırakmayacağım!
Güneşin doğmasını beklemeyeceğim,
Ellerimle ayı koparıp, göreceksin,
T. C. tabelalarını Yerine takacağım!
Yusuf Yılmaz