Körüğün nefesine karışırken nefesi
Ellerinin karası bakırı aydınlatır
Çıtır çıtır yükselir körüğün buruk sesi
Kalay çubuğu ile bakıra sorar hatır
Tavlama temizleme ardından kalaylama
Akıl yorsa bilemez bu işi Dalai Lama


Göğsü inip çıkarken körüğün ahvali zor
Ocağının üstüne dökülür alın teri
Körük üflemesiyle kömür oluverir kor
Kalaycılık ona has ta ki dededen beri
Tavlama temizleme ardından kalaylama
Akıl yorsa bilemez bu işi Dalai Lama


Özen ve emek ile bakırı ovar önce
Çapak leke bırakmaz kabın hiçbir yerinde
Bu çağda kalaycılık sanki biraz söylence
Anasının ak sütü gizli alın terinde
Tavlama temizleme ardından kalaylama
Akıl yorsa bilemez bu işi Dalai Lama


Bir yandan çekiç ile tık tık bakıra vurur
Bırakmaz kap kacakta eğri büğrü hiçbir yer
Bakır ona teslimdir sızlasa da düz durur
Kalay bakıra sırdır her dem övgüye değer
Tavlama temizleme ardından kalaylama
Akıl yorsa bilemez bu işi Dalai Lama


Kıskaç ile tutulur bakır kabın kenarı
Nişadır ile kalay bakır tenine ışık
Avucundaki pamuk kalayın mihmandarı
Kalay yapılan yerde ateş tenle barışık
Tavlama temizleme ardından kalaylama
Akıl yorsa bilemez bu işi Dalai Lama


Kalaycı bazen seyyar bazen mukim bir kuldur
Altın bileziğini yer yarılsa bırakmaz
Elleri yüzü siyah adam sanki okuldur
İşinden başka şeye dünya yıkılsa bakmaz
Tavlama temizleme ardından kalaylama
Akıl yorsa bilemez bu işi Dalai Lama
Ankara, 10.05.2019 İbrahim Kilik