Hak hukuk adalet can çekişiyor,
Ne iskelet kalmış ne deri kalmış.
Ortalık gitgide çok kokuşuyor,
Ne deterjan kalmış ne sabun kalmış.

Fayda etmez artık tursil ve sabun,
Tencere kapağa der kara dibin.
Kime yakışır bilemem bu zıbın,
Ne merhamet kalmış ne vicdan kalmış.

Çalıp çırpmak meğer bir meslek imiş,
Adalet hak hukuk boş taslak imiş.
Odun kuru sandık,çok ıslak imiş,
Ne kurusu kalmış ne yaşı kalmış.

Griye,karaya yok ak diyorlar,
Gözlerinmi bozuk az bak diyorlar.
Ne o gır’mı geldi büz sık diyorlar,
Ne şanzıman kalmış ne şaftı kalmış.

Darmadağın olmuş yürür aksamı,
Vidalar yalama olmuş sıksamı.
Mal meydanda kapatsamı açsamı,
Ne ne terbiye kalmış ne ayıp kalmış.

Kalmamış velhasıl edep ve haya,
Maske takmışlar her tarafı boya.
İçleri dışları sözleri riya,
Ne itimat kalmış ne güven kalmış.

Kul Tiryaki kalmış ortada mefta,
Üzerinden geçti tastamam hafta.
Kul hakkı yiyenler hep aynı safta,
Ne Ramazan kalmış ne oruç kalmış.

Kenan Tiryaki
07 mayıs 2019