Hele bir sevde gör, ne imiş sevda
Aşkın ateşinde, sen de yanarsın
Yâr sunsun, elinden, içiver meyi
Vuslatı yok ise, çok zor kanarsın

Başında dolanan bir sevda varken
Tebessim gül açıp gözler gülerken
Dudak serenatta, dilin yar derken
Rüyalar da bile, ismin anarsın

Bu aşkın sırrına, sen eremezsin
Başından salıp da, gönderemezsin
Onsuz yapamazsın ve duramazsın
Yâr’e buket buket, çiçek sunarsın

Her kuş sevdiğine, aşk ile şakır
Anılar depreşir, bir iz bırakır
Hüzün yağar gönle, sabır gerekir
Bazen de kendini, tartar sınarsın

Tatlı gülüşleri, özlem bir yandan
Her güzel civelek vede bir handan
Buluşma teklifi, gelse, canandan
Coşan duyguları, aşka banarsın

Halden anlayana, için dökerken
Uykusuz gece de, şafak sökerken
Seranat eylersin, aşkla bakarken
Bülbül olup, gül dalına konarsın

Sevmeyen bilemez, diyorum anla
Her sevda bitmiyor, mutlu bir sonla
Lüzumsuz bir firak, girerse gönle
Yaz ayında bile, inan donarsın

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ


ETEK YAZILARI

MEY: Şarap
VUSLAT: Kavuşma
TEBESSÜM: Gülümseme
HANDAN: Şen neşeli
CİVELEK: Canlı, neşeli, sokulgan
CANAN: Gönülden sevilen, gönül verilmiş olan kadın, sevgili
SERENAT: Sesli olarak söylenen veya müzik aracılığıyla çalınan serbest biçimli müzik parçası. 2. Geceleyin, açık havada sevgi duyulan biri için bir müzik aracıyla verilen küçük konser.
ERVAH-I EZEL: Ruhların yaratıldı zaman, yer
FİRAK: Ayrılık