11
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
793
Okunma

Ne umduk hayattan, ne verdi bize,
Bir bahçe çiçekten gül deremedik.
Seherler karanlık getirdi ize,
Düz yollar içinde iz süremedik.
Böyle vurdu bize mevsim meltemi,
Bahçeyi savurdu, bağı kuruttu.
Karaya oturdu sonunda gemi,
Tüm dost bildiklerim ahdi unuttu.
Umudu kaptırdık bir sinsi âha,
Yollar, yol içinde yolları çizdi.
Rûhum uzandıkça heran Allah’a,
Yıllar, yolumuza hep elem dizdi.
Sanma ağaracak bahtın karası,
Bayramlarda dahi dinmez acımız.
Günbegün uzuyor yolun arası,
Ezelden ebede bizim sancımız.
18.11.2010
Fatih-İST.
Enver Özçağlayan
5.0
100% (10)