Ah be kader! Alnıma yazılmış kara yazı;
Ne sen yüzüme güldün, ne yüzümü güldürdün
Bir kardelen gösterdin, açamadan soldurdun
Kırmızıya dönüştü karın berrak beyazı

Ah be Aşk! Yüreğimde dinmeyen ince sızı
Hanımeli misali bütün gönlümü sardın
Sen yorgun yüreğimde ömrüm boyunca vardın
İşlediğin her suçun bende oldu infazı

Ah be yar! Hayalimin vazgeçilmez yıldızı
En zamansız zamanda gelip girdin gönlüme
Sen orada kaldıkça ömür kattın ömrüme
Dil sustu kalp konuştu, şair ettin dilbazı

Ah be gurbet! Dondurur karlı dağın ayazı
Aşkın olduğu yerde neden varsın bilemem
Yollar vuslata varmaz, istesem de gelemem
Âşıkların elinde inletip durdun sazı

Ah be hasret! Ateşsin, rengin kızıl kırmızı
Bu yangı nasıl yangı, yandıkça alevleşti
Sen ruhumu sardıkça kıvılcımlar devleşti
Sevgiyi aşk eyledin, bülbül ettin ayvazı

Ah ayrılık! Yüreğe kazılmış derin kazı;
Gönülde sevda varsa dayanılmazdır acın
Çaresiz dert isen de zamandır tek ilacın
Estirdiğin rüzgârlar kışa döndürür yazı

Ah hayat! Yaşanırsın, seven sevmeyen razı
İkinci baharımda sundun yarınsız aşkı
Bir fırtına yaşattın, tarumar ettin köşkü
Mahşerde kavuşmaktır sevenlerin niyazı

İbrahim COŞAR