16
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1388
Okunma
Karanlığın esaretine hapsolmuş
Temkinsiz…ıssız…yalnız…
Yürüyorum ürkerek
Cılız ışıkları sokak lambalarının
Deva olmaya çalışıyor bu çaresizliğe
Derken başı önünde
Yalnızlığın ezilmişliği hakim hayli geçkin bir kadın
Belli ki yıkılmış umutsuz!
Görmeyen gözler bilinmez yolunda acemi iki rehber
Düşünceleri engellerde boğulmuş
Yanından geçtiğimin farkında bile değil
Uzun koyu gölgeler alıyor onu kucağına
Büyük bir teslimiyetle bırakıyor kendisini
Neden bilmem bu yol ve bu akşam
Bir türlü bitmek bitmiyor
................