10
Yorum
18
Beğeni
0,0
Puan
934
Okunma

Kimi ziller takınıp gurbet yolundan sürür
Tutulan kol mesafe yine dile gelirim
Kimi ben gibi şaşıp zalim solundan yürür
Bir mevsim geçişinden yine dile gelirim!
Ne ayakta ne gözde kaldı mı ki dermanım
Duygular sancılanıp ağız içim kavrulur
Kader; mahzun bıraktı saldı mı ki fermanım?
Akla düşünce k/anıp onla içim savrulur!
İmbiğinden süzülür şeklen kurduğum uzak!
Hayat trenim gazel felek anarken beyaz
Gurbet denen telaşım cana serdiğim tuzak
Dört mevsim aşk mı ezel? Benim donarken ayaz!
Gözde kalmışken murat cismim akıp korluyor
Acıtan her kim varsa elbet canın yanacak
Hasret boynuma mevta beni yakıp zorluyor
Rabbım görüp dururken zalim şanın sönecek!