Öyle alışmışım ki sana
Sanki kırk yıllık dost
Oysa biz iki yabancı
Uzaktan uzağa sevgiyi
Kelimeler arasına saklamış
Hisler ortak düşünceler ortak
Birbir yanına dahi gelmeden
Uzaktan uzağa
Öyle alışmışım ki sana
Etrafımı saran sessizlik
Korkutur oldu beni
İçim yanıyor
İçinden çıkılmaz aşkların
Çilesi gibi
Çaresizlikler arasında
Gözlerim yollarda
Yazılacak bir kelimeye hasret
Gelecek bir yüze hasret
Daha dün olmadan bugün
Günaydınlardan uzak
Güller açmıyor sensiz
Çağlayanlar bile
Sessizliğe büründü
Sözde ilkbahar
Ben ise kışın ayazında
İçine kıvrılmış bir vaziyetde
Senin ısıtmanı bekliyorum
Ne garip değilmi
Güneşte milyonlarca uzaklıktan
Dünyayı ısıtması gibi
Yıllardır sanki aynı şeyleri paylaşıyor
Aynı yerde aynı havayı soluyoruz
Gerçek ise sen orada ben burada
Kalplerde olsa da sancı
Mesafelerin engel olamadığı
İki yabancı
Kenetlenmiş elleri kolları açık
Gözleri gözlerinde göğsü göğsünde
Dile getirmesem de ikisi biraz kaçık
Masumiyet yatan özünde
Ne yalan söyleyeyim
Yanımdan ayrılmışcasına özledim
Gece yarılarında dahi
Senden Gelecek bir haberi gözledim
Sami Yüce 23/04/2019