Hevesin Kalsın

Sol yanımda derdim var, taşırım bilinmeze,
Kıt aklıma düştükçe garip başımı eğdi.
Feleğimi şaşırdım, çekilir mi bu eza?
Bir seven olmaktansa bana zalim denseydi.
Zalimler çok yaşarmış, yârim ömrün çok olsun!
Lâkin, gün yüzü görme, elin saçını yolsun!

Bugün de efkârlıyım, zormuş aşkın cefası,
Gönül yüküm çok ağır, ömür boyu neylerim?
Ne de müzmin hastalık, yok mu bunun şifası?
Hekimlere de sordum, derman bilmez beylerim.
Yârim, tezden ölürsem bu şiir miras kalsın!
Lâkin gün yüzü görme, o ay cemâlin solsun!

O kadar misâl varken nasıl düştüm tuzağa?
Aşık olacağıma kara toprak olsaydım.
Bir kuru yaprak gibi savrulsaydım uzağa,
Bir kayanın koynunda ufalanıp kalsaydım.
Öleceksem haberim, hey yâr ilk sana gelsin!
Lâkin, gün yüzü görme bende hevesin kalsın!

23.04.2019