Sesli ve karlı bir gece.
Dışarıda fırtanın uğultusu içimde çaresizliğin çanları ötüyor yine.
Kafamda bir kaç soru ve kalbimde özlemişlik
Sensiz bir gece kısaca yorgun bir gece.
Düşünceler sardı dört bir yanımı yine,
Bir de yokluğun sayarsan onu da içinde.
Kalbimi dinledim yokluğunda... fısıldadı usulca git diye
Dedim: o limanı yaktım ben o gece.
Göğe uzattım başımı kapattım gözlerimi  çektim tüm havayı içime...
İşte o an anımsadım.
Mavinin hangi tonuydu bilmiyorum gökyüzü,
Sesin hangi tınısıydı o son yağmurun dökülüşü,
Ya da kaç mevsimdi, tek bir gülüşün.
Bu gün anladım ki.
Mavi, sen yanımdaysan gökyüzü
Yağmurun sesi, sen yanımdaysan en güzel şarkı
Mevsimlerde yalnız seninle farklıymış.
Artık ben de sallıyorum o hileli zarları
Düşeş atarsam gelecek diyorum
Bir deniyorum
İki deniyorum, üç, beş...sonra bırakıyorum sensizliğin ortasına.
Pes diyorum pes pes pes!
Yine susmuyor ahmak bir kez diyor bir kez daha dene.
Ben bu gece  bilmem kaçıncı zarı atıyorum
Atıyorum
Atıyorum...
Atıyorum...
Ama sensizliğin değil bu gece bizsizliğin ortasına koyuyorum.