kalbimin kulaklarından tutup
kayıt yaptırmıştım
aşk okulunun birinci sınıfına


gözlerim sulu boya
parmaklarım pastel


çöp ten kızlar çizip
kardan adam oluyordum
zil çaldığında


cinstin biraz
az biraz çilli


cam dibinden uzatırdın
duvar dibine o dili


el ele, el ele veren kızlara hava atıyordum kurdeleyle
ve yediğim krakerin taç tarafını saklıyordum Şule’ye


insan ikinci sınıfa gelince sınıf atlamış gibi hissetmiyor kendini
birinciliği kaptırıp
üçüncünün altında olmak
-ya da olmamak arasında sıkışıp kalmak..


ama üçe geldiğinde
ve Şuleyle aynı şubeye düştüğünde
cinslikle cinsiyetçilik arasında çıkan taht kavgası bir yana
iki ısırımlık tac’ın
krakeri dağılır ya


bir elinde çubuk
bir elinde pamuk

yalı ilkokulunda..

..

dörde geldiğimde
el ödevi yapıyorduk
sahilde


soluğu kütüphanede alıyorduk sonra
kitaplar gibi
sessizce..

..

şimdi kalp mahzeninde tozunu alıyorum rafların
kimi kitap çilli
kimi kraker tozu


kiminin bitmemiş henüz
minik eller ödevi..