Sensiz gelecek bu ilk bahar
Sen ki canımdan sakındığım
Nefesini dinlemeden uyuyamadığım
Saçlarını okşayarak sabahladığım
Biricik aşkım... beyzadem.

Sensiz gelecek bu ilk bahar
Nasılda zor. Çekilesi değil bu sensizliğim
Tam bir öksüze vurdun beni
Söyle kim tutacak şimdi
Yokluğuna isyan, titreyen ellerimi?

Hasretinin telaşıdır, şimdiden sardı beni
Bak, dağıttım artık kendimi. Tarumarları oynuyorum
Dönmece bu başımı da, taşıyamıyorum
Biraz olsun yazarak avunmağa çalışıyor
Kendimce oyalandığımı sanıyorum.

Ambale bir ruh alemindeyim... kocakurt
Akıllara küllen zarar şeyler yapıyorum
Sana bu can çekişlerimi, son çırpınışlarımı
Kan kokan minicik yüreğimi karalarken de
Hiç şüphesiz yavaş, yavaş deliriyorum.

Ah be kocakurt’ um...
Hani bir sır kapısı da, bizi bulsa diyorum
Ve sen göç yemiş hücrenden görebilsen
Ve sen imkansızı, imkanlıya salıpta
Şu çolak girdaptan, çekip alsan beni.

Yoo... saçmalayan yanım ağır basıyor yine
Çünkü, üç maymunları oynamaktan bezdim
Palyaçoluğumu da, ayaklar altına serdim...
Herkesten gizlediğim, çığlıklarımın arasında
Bakışları kezzap yemiş bir kelebek’ im.

Tamda sana muhtaç olduğum şu anlarda
Ah baba... olsaydınya hayatta, şuracıkta
Hiç tanışmamış olacaktı Danış...
Mutluluğa umuda küskün bu yıllarla.
Koca kurtum... Benden öte ben dostum
Keşke kalsaydın ya... biraz daha
İşte O zaman...
Hiç donanmayacaktı, senin Danış’ın...
Bunca ızdırap, bunca isyan zırhlarıyla.

Ha... sakın ola, benden kurtulduğunu sanma
Gece uykularım senle nöbette geçiyor
Bir an çekip gidiyorsun ya... rüyalarımdan
Ben firarının peşinde sabahlıyorum
Ve her yakaladığımda, yeni acılarımı anlatıyorum
Göz yaşlarımın denizinde, can simidim oluyorsun
Sana sımsıkı tutunuyorum... sım, sıkı.

O hiç görmediğin canhıraş hançerlerle
Delik, deşik bir beden bıraktılar bebeğini
Kopardılar gücümü, kuvvetimi baba...
Söküp oydular gözlerimi yerinden acımasızca
Aklım uçuklarda, aklım kaçık sana...
HAYDİ BABA... HAYDİ BENİ DUYSANA.