zamansız zaman yolculuğu sonuçlarında
sen ve ben gidip gelen akrep yelkovan gibiydik
bir bahçemiz var, ve içinde her şeyin gölgesi hayallerde
miskin anlarımızın kederli son saniyeleriydik
yer yer sen ve bazen ben tüm güzelliklerde
gerçek dışı hayatlar içinde yok edilebilirdik
ya da sebepsiz anların şiirlerine bir yerlerde
bir harf, kelime veya dizeler olabilirdik
küskünüm sensiz dostlarıma, hak mı bu?
ne muhakkak olacaklardan habersizleriz
unuttuğun her anın tadına varan mı oldu?
sen gidedur biz arkandan yollarını gözleriz
bir yudumluk sevgimin az kalan kırıntılarında
verimsiz topraklarında belki bir gün yeşeririm
tüm gidişlerinin dönmeyen son baharında
her şeyimizi senin yüzünden mi kaybedelim?
aslına bakarsan olmayacak her duanın
söyleyeni ben söyleteni sen oldun şimdiye dek
hayatımdan gidenlerinin ya da kalanlarının
yüzüne gülmeyişim çok oldu hiç bilmeyerek
sessiz ol! ve ben iyice düşüneyim gerçeksizliği
ve bittiğine emin olmalıyım bu sahtekârlığın
huzura erdiren sensiz hayatımın umut sessizliği
içine etmiş olduğun bu kederli hayatımın