1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
647
Okunma
Nar çiçeğim!
Kızıl bir akşam vakti ruhun ayrılırken bedenden
ve koşulsuz sevmişken ölümü
Bir martı kanadı sesinde
Kıyıya vuran her dalgada
yüreğime çarpıyor özlediğim her anımız
Ki ben
Sensiz ölmeyi sevmezdim
sensiz nefes almayı sevmezdim.
Ki ben seni güneş bildim
Güneşim dedim yar gözlerine…
Şimdi kızıl bir akşamüstü
Dayamışsın başını dizimin yerine
soğuk musalla taşına
böyle z’amansız gitmek hiç yakışmadı sana
Böyle kimsesiz bırakmak hiç yakışmadı.
Ve gidiyorsun
Güneşimi batırıp,
zifiri karanlıklara emanet edip en sevdiğini
ardına bakmadan gidiyorsun…
Yüreğini memleket bildiğim
Şimdi memleketsiz bıraktın gittin
5.0
100% (4)
Cevap Yaz