2
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
1219
Okunma
karaya
oturmuş mavidir umut
kuraklık susu verilmiş susuzluktur yalnızlık
gölgesini
asacak bir güneş
güneşini kurutacak bir rüzgar arar bazen insan
siyahlandıkça
ölür, öldükçe kefenlenir beyazına
gri bir düşe muson olur ne şafak doğar, ne de gece söner yağmurlarına
/
bir kadın,
bir kadın çizersin tuvaline destursuz
karıncalaşır açlığın teninde kusursuz
kurşun
geçirmez bir masal olursun faili belli her renkte
delik deşik açlık, uykusuzluk olur adın kadınına
bakma
bana öyle be kadın, bakma rengine kahve
bilmez misin beni yangın tutar, en çok ta isin, kokun yutar
gerisi düşpembe…
ilhanaşıcınisanikibinondokuz
5.0
100% (8)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
