Bin dokuz yüz atmışlar da
Köylü ler zor  durumlar da
Kadir kıymet bilen var da
Göç başladı gurbet ele

Nallı öküz çift sürerek
Harmanlarda gem sürerek
Ava gittik iz sürerek
Süre süre davar güddük

Buğday ektik boz tarlaya
Arpa ektik guz tarlaya
Bahçe bostan düz tarlaya
Ot yolarak çapa ettik

Yufka ekmek büküm büküm
Dağ da azık  kömbe yüküm
Yer sofrası döküm döküm
Katık içtik mor dağlarda

Üç dönümlük kıraç tarla
Otuz dört çinik var arpa
Ağzı bağlı gıl hapan da
Değirmen de un öğüttük

Gaz lambası ipil ipil
Baş köşeye atmış mitil
Ayran gatık şitil şitil
Özeğe doğrambaç yetir

Aş pişirdik ocak taş ta
Huysuz çocuk var kucak ta
Yal bekliyor garabaş ta
Çul serdiğim duluklarda

Çıra dildim nacak nacak
Budaklı çam ne olacak
Hâl hatırımı soracak
Gonu gomşu var köylerde

Köylü fakir yoksulluk var
İnsanlarda olgunluk var
Şükür Allah’ha kulluk var
Yokluk İmanlı maşallah

İki metre  pazen bezden
Ebe-miz giydirir fistan
Don könçeklim dile destan
Eskidikçe yamaladık

Ayakkabım gara lastik
Kızın adı bizim kistik
Tam dört bezi mantı kestik
Şor ederek evlik lerde

Tahrana serili sap da
On horanta aynı gab da
Bir ilançe bir tabak da
Gülüşerek yemek yedik

Damımızın başı süyük
On  hezan var biri büyük
Kâr kürüdüm hüyük hüyük
Loğ taşımız delik dülük

Kız saçları belik belik
Oğlan saçı yülük yülük
Eke tıraş kimler görük
Kim gördüyse bana gülük

Yük sardığım gara gölük
Suyu geçmez sandım ölük
Ataş yaktım sanki sönük
Patates kömdüğüm közde

Fatih bu şor burda bitmez
Uzun gece gün de yetmez
Almanya’dan döner dönmez
Kim var kim yok bileceğiz
Fatih Özkan        15.04.2019