Arakan’da Müslümanlar (Müslüman Türkler) türlü türlü, çeşit çeşit, her biri işkence ve zulüm altındalar. O mazlum ve masum Müslümanlar kadın-erkek, yaşlı-genç, çoluk-çocuk hepsi zulmün pençesinde, ölümün eşiğinde! Bu insanların tek suçları Müslüman olmak. Allah bizlere de tüm ehli İslama’da hakiki iman, şuur ve onların dertleriyle dertlenmeyi nasip eylesin. Amin.



EY CANİLER


Ben de insanım yaşama hakkım var,
Nedir bu zulüm ah, söyleyin bana,
Neden kimse bize olmuyor ki yar,
Perişan haldeyim ümit ver bana.


Türlü işkenceler yaparsınız siz,
Özgürlük nedir ki, bilmiyoruz biz,
Ne el ayak vardır, nede sağlam diz,
Çekeriz çile hep, biz yana yana,


Arakan, İstiklal istikbal nerde?
Bir arzum var kanım kalmasın yerde,
Davam Hakk-tır benim düşmüşüm derde,
Derdim derman bana razıyım şana.


Her şeyin sahibi de biliriz hünkar,
Hakk emrin tanımaz olmaz mı nankör,
Çekerim çileler eylemem inkar,
Tevhide aşığım ben kana kana.


Ey caniler, ey zalimler nedir bu,
Ye, iç, gez, dolaş Müslüman çekin hü,
Görün de söylen azap var, çeken şu,
Buğuz yap da zulüm değmesin sana.


Bu ne haldır Cemal yürek dayanmaz,
Hakk emrine neden zerre uyanmaz,
Gönül boyanır da, nefis boyanmaz,
İnsan sus için mi geldi bu hana?






Cemalettin GÜRPINAR