saçlarından süzülür nisan yağmuru..

ellerim kürek çeker omzunda
bulutlara dek
yüzeriz, aheste


tırnaklarına birikir ar
-sızısı

terine karışır kir
çözer pasını

ıslanır kül
-altında
sırılsıklam saklanan ateşe
aheste aheste..


şaraplanır bakışım
üzüm sunan gözlerine


kırılır dizin
titrediği derde’..

sabır,
taşı çatlatırken,

koparır zinciri, karanlığa bağladığın taylar
mührü bozar elin
nemlenir kelimeler
dil ucunda


şekerlenir elmalar o an
dut yediği dalda..


bileğinde mavi boncuk
omzun açık
-verirken solundan


suya eğilen masal gibisin
nefsin ve nefesin
öyle derin
öyle sakin


gölgelenir kanatların
suyun dalgalanan aksinde


eteğin çilek toplar
dağ güneşiyle..


ve kuşlar göz kırpar iki bulut arasından
rüzgar oynaşır fırfırınla


dizlerin kapaklanırken
nisan sızar
ayak bileğinden


ellerim yorgun düşer
kürekler dingin


rüzgar gibi
esip geçersin..