.

Ey acı neredesin,
Yürekler bölük pörçük,
Yavruların yetim.
Yağan yağmur çöl eyledi vadiyi,
Toprak doğuramadı filizini ve hiddetle sarsılmakta,
Gözlerimiz ufukta asılı kaldı,
demek bahar yalanmış..
Ürpertisi doluşur içimize gözün gördüğü yerin,
Bulutlar fısıldar artık vadiden,
eskiden dinlenen şarkıları.

Barut kokusu karışır kekik kokusuna aniden.
Kanatlanır, kaçarcasına güvercinler,
Rüzgâr sayar bir bir kayıp giden yıldızları.
Yağmur ağıt olur iner gözlerimizden,
Ve temizler içimizdeki tüm kötülükleri.

Ağlaşır yeşilden sarıya dönen orman,
Deniz köpürür,
Hıçkırıklar duyulur şehrin her bir yerinden.
Yüreğin hıncı bir çiğ tanesi olur her bir yaprakta.
Barışın tam ortasında teslim olur beyaz bayraklı ölü.
Ve rüya biter.
Acı kaybolur gözlerden.
Acı yok, acı yok artık. 12.12.2015

youtu.be/UNNhcgutc7E

Atila Yalçınkaya 10.1.2016