2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1215
Okunma
Görsel olarak kullandığım fotoğrafın sahibinden özür diliyorum, bir kayıt bulamadım. Bildirirlerse ve yayın iznini kaldırmazlarsa, sevinerek yazarım hak sahibinin adını. Bütün derdim meramım bu şiir yoluyla yaşlılarımızın özellikle büyük şehirlerimizdeki yalnızlığına, umarsızlığına dikkat çekmek... Ulusça var olan duyarlığımızı diri tutmak bir bakıma. Umarım işe yarar bir nebze olsun...
İki söz edecek olsa;
Karışırlar-Öyle deme!
İtilir kakılır yaşlı;
Dökeceksin-Öyle yeme!
Ev içinde en dip oda,
Bir boşluğa bakar o da!
Kol attıkça sükûn –buda!
Yalnızlığın desin kime?
Dağlar aşmak hacet yeri,
Yalpa yalpa ayak sürü!
Derse evlat, torun-biri:
Elin kirli bana değme!
Gün devrilir gün üstüne,
Yata yata yan üstüne,
Hak’tan diler can üstüne;
Al yanına, vade verme!
Baki sanma, aynaya bak;
Gençlik geçer, ölüm mutlak...
İnsanoğlu nefsin yüksek
Tutup her gün düşme cürme!
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz