Öylesine karanlıkki sözcükler
Seni anlatmaya çekiniyorum
Bu ülke böyle işte dikenli yollarda gidenler
Sevişmeden ölen gece ve bilinmiyenler.
Bana aglama olurmu kadınım
Unutman yeterlidir benim için
Irak tut sevinçlerini benden
Alışık degil ruhum gülümsemeye
Ben korkuların adamıyım bilirsin
Dag boyutu acılarım var benim
Yıkık dökük yalnızlıklarım var.
Birgün anlatacak hikayesini
Akdenizin bu ülkesinin
Gülecek bulutları güneşlerde
Toprak damlı bir evde üşümeyi sevmiş aşk
Isıtacak geceyi biliyorum.
Vakitsiz gelirya ölüm
Soyunup dökünür yalan
Hani işçi çocukları olur yoksunlugunda
Yıkık yürekli kadınları
Hiç sevişmeyi bilmez rüyaları
Özgürlük kolay sevilmez.
Korkuyorum saçlarını saklamanı ışıklardan
Gülümsemeni geceye
Beklemek varya bilirsin
Ölümdür karanlıgına yanlızlıgın
Bana aglama olurmu
Bu ülkede aglamak kolay zaten.