0
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
743
Okunma
Elfia, düşündüm de seninle kalplerimiz
Aynı sürgün yerinin müptelası gibidir
Düştüğümüz çöl değil çöldeki meskenimiz
Harfleri tek tek yutan kuyunun en dibidir
Elfia korkuyorum kirli ellerindeki
Çiçek demetlerinden kalpsiz yaratıkların
Üzerime bir anda kusup dillerindeki
Kâfurlu cümleleri,karanlık sokakların
Elfia anlaşılmak ve anlatılmak çile
Ömür boyu boynumda taşıyacak olduğum
Gün gün artacak yüküm gerçeği bile bile
Huzurda prangalı yaşayacak olduğum
Elfia sustur beni yahut sen de konuş ki
Duvarların dostluğu içime işlemesin
Yüreğimde çırpınan öyle garip bir kuş ki
Sükûtu bozduğum an uçup gidecek kesin
Elfia bize dair sen ben silinip gitti
Elim elimiz gibi kalem tutuyor artık
Harflerimse çoktandır zaten bize aitti
Dostluk yüreğimizde aynı atıyor artık.
5.0
100% (7)
