Efulim, hele bir ay daha bitti
Takvim yaprakları ölümü andı
Gitmez dediklerim nasıl da gitti
İlk değildir bu, canım çok kez yandı

Vurdu hayat yumruğunu masaya
Vicdansız bir düşman gibi dikildi
Düşürdü beni yenilmez tasaya
Tarifsiz, tasvir edilmez şekildi

Aldı da beni yerden yere vurdu
Dört yanımı korkumcasına sardı
Durdu, akan kanım tam o an durdu
Bu koca cihan mezar gibi dardı

Göz önüne gelirmiş ya her hatan
Bir de sebepsiz kulak çınlaması
Bir eline verirler, al bu sevdan
Ağır gelmez, zor değil anlaması

Davam ve sevdam çatışmaya girsin
Hazırım ben, Tanrı karşıma çıksın
Bir sefer olsun, sözü bana versin
Haydi şimdi de boğazımı sıksın

Ey Yüceler Yücesi, ver cevabı!
Bir yârim vardı, neden uzak ettin?
Mutlu olanların çok mu sevabı
Bir davam vardı, aldın benden yettin

Andım olsun Tanrım, yılmayacağım
Davama ermeden, ölmeyeceğim
Efulim, seni bırakmayacağım
Bilirim, gün yüzü görmeyecegim

Varsın olsun, dünya bana dar gelsin
Lokmalarım da boğazıma dursun
Yedi kat gök ve de yer iyi bilsin
Yaradan’ım beni yorsun da yorsun